Ocena jakościowa i odbiór jakościowy odzieży.
Kontrola jakości wyrobów odzieżowych jest dokonywana metodą organoleptyczną za pomocą zmysłu wzroku i dotyku oraz metodami instrumentalnymi na zgodność z wymaganiami zawartymi w specyfikacji i złożonym zamówieniu.
Metodą organoleptyczną dokonuje się oceny jakości wyrobu w zakresie tzw. udatności produkcyjnej, która jest wyrazem staranności i dokładności wykonania wyrobu odzieżowego. Ocena organoleptyczna dotyczy jednocześnie tych cech wyrobu, które jako pierwsze zostają postrzegane przez użytkownika i kształtują opinię o wyrobie i jego producencie.
Ocenę wyrobów konfekcyjnych można przeprowadzić na podstawie normy PN-85/P-84507. W normie tej zdefiniowano trzy stopnie jakości wyrobów konfekcyjnych, wykonanych zgodnie z przyjętą dokumentacją techniczno-technologiczną, ustalane na podstawie wyników kontroli przeprowadzonej dla poszczególnych sztuk partii towaru. Kwalifikacja wyrobu do poszczególnych stopni jakości odbywa się na podstawie dopuszczalnej dla każdego stopnia jakości liczby błędów, stwierdzonych w wyrobie. Odrębnie oznacza się przy tym liczbę błędów tkanin i liczbę błędów konfekcyjnych, powstałych w procesie produkcji.
Badania organoleptyczne należy przeprowadzać w świetle odbitym, na wierzchniej stronie wyrobu płasko rozłożonego na stole lub zawieszonego na manekinie. Za błędy mało widoczne uznaje się błędy niewidoczne z odległości 1 m, za błędy widoczne — błędy dostrzegalne z odległości 1 m, natomiast za błędy wyraźnie widoczne — błędy dostrzegalne z odległości powyżej 1 m. Przy określaniu liczby błędów nie uwzględnia się tych, które występują w miejscach niewidocznych. W przypadku wystąpienia błędów w wyrobie, stwierdzonych na podstawie normy, i określenia stopni jakości dla wyrobów można, w uzgodnieniu z dostawcą, dokonać cenowego różnicowania poszczególnych wyrobów w partii lub ustalić nową wartość partii towaru.
Jeżeli natomiast wyrób został uznany za niezgodny z wymaganiami zawartymi w dokumentacji technicznej, ponieważ wystąpiły odchylenia poza dopuszczalne granice tolerancji w niektórych elementach wyrobu, a wyrób nadaje się mimo to do użytku, wówczas na podstawie umowy, między producentem a odbiorcą, może być dopuszczony do obrotu po spełnieniu następujących warunków:
— zachowaniu niezbędnych, zgodnych z przeznaczeniem walorów użytkowych,
— oznakowaniu „wyrób niepełnowartościowy”,
— podaniu podstawowych przyczyn zakwalifikowania go do wyrobów niepełnowartościowych,
— zastosowaniu opustów cenowych, zgodnie z obowiązującymi przepisami.