Przy omawianiu sporządzania form spódnic posłużono się przykładami na figurę o wzroście 140 cm, obwodzie bioder 77 cm i obwodzie pasa 62 cm.
Spódnica podstawowa.
Przed sporządzeniem formy trzeba, jak zwykle, wykreślić najpierw siatkę kroju.
Rysunek. Siatka kroju i kontury formy spódnicy podstawowej na figurę o wzroście 140 cm, obwodzie bioder 77 cm, obwodzie pasa 62 cm, długości spódnicy 42 cm (30% wzrostu): a – tył, b — przód, c— przykłady wykorzystania formy spódnicy podstawowej do wykonania form innych fasonów spódnic: spódnica rozszerzana — przedłuża się po prostej linię zaszewki bocznej 7—4 aż do dołu spódnicy w formach tyłu i przodu; spódnica rozkloszowana — przedłuża się po prostej linię zaszewki bocznej 7—4 aż do dołu spódnicy, przedłuża się prostą 8—11 do dołu spódnicy i po tej linii rozcina się formę, po czym rozsuwa ją dołem tak, by odcinki 9—11 i 10—11 pokryły się ze sobą (dotyczy form tyłu i przodu): spódnica w fałdy lub kontrafałdy — dla uzyskania tego fasonu spódnicy modyfikuje się formę przodu spódnicy rozkloszowanej, ponieważ jest szersza od formy tyłu (nadmiar szerokości zejdzie na grubość tkaniny na złożeniach fałd), i postępuje się w ten sposób, że formę na linii pasa i dołu spódnicy dzieli się na liczbę fałd, jaką się chce uzyskać, łączy się punkty podziału prostymi, rozcina się formę po tych prostych (każdy z uzyskanych kawałków będzie stanowił wierzch fałdy czy kontrafałdy), rozsuwa się kawałki na odległość równą (na linii bioder) podwójnej szerokości fałdy lub kontrafałdy uważając, by środek jej wierzchu i spodu biegł po prostej nitce (dlatego poszerzenia będą u dołu spódnicy węższe, a u góry — szersze).
Tył (rysunek a). W górnej lewej ćwiartce arkusza papieru wykreślić kąt prosty, a wierzchołek oznaczyć 1. Pionowa przyprostokątna będzie stanowiła linię środka tyłu spódnicy, pozioma — pomocniczą linię pasa.
Na linii środka tyłu od punktu 1 w dół odmierzyć:
1—2 — długość spódnicy (dowolna według miary lub np. 30% wzrostu, a więc 42 cm),
1—3 — odległość od pasa do bioder = 10% wzrostu = 14 cm.
Z punktów 2 i 3 wyprowadzić prostopadłe do linii środka tyłu: wyprowadzona z punktu 2 będzie linią dołu spódnicy, z punktu 3 będzie linią bioder.
Na linii bioder odmierzyć w prawo:
3—4 — szerokość połowy tyłu spódnicy = 25% obwodu bioder = 19,2 cm.
Na linii dołu spódnicy odmierzyć:
2—6 — szerokość połowy dołu tyłu spódnicy = 3—4.
Na pomocniczej linii pasa odmierzyć:
1—5 — szerokość połowy tyłu spódnicy w pasie = 3—4.
Połączyć punkty 5—4—6. Na linii pasa odmierzyć:
5—7 — szerokość zaszewki bocznej tyłu = 15% różnicy między obwodem bioder i obwodem pasa = 2,25 cm, w zaokrągleniu 2,3 cm.
Połączyć punkty 7—4, wyznaczając tym linię zaszewki bocznej. W połowie odcinka 1—7 wyznaczyć punkt 8, spuścić z niego prostopadłą do linii pasa i odmierzyć na niej:
8—11 — długość zaszewki w tyle = 8% wzrostu = 11,2 cm.
Z obu stron punktu 8 na linii pasa odmierzyć:
8—9 — połowa szerokości zaszewki w tyle = 5% różnicy między obwodem bioder i obwodem pasa = 0,75 cm, w zaokrągleniu 0,8 cm,
8—10 — połowa zaszewki w tyle = 5% różnicy między obwodem bioder i obwodem pasa = 0,75 cm, w zaokrągleniu 0,8 cm.
Połączyć punkty 9—11—10, wyznaczając tym linie zaszewki w tyle.
Połączenie na siatce kroju punktów 1—3—2—6—4—7—10—11—9—1 daje kontury formy tyłu spódnicy.
Przód (rysunek b). W prawej górnej ćwiartce arkusza papieru wykreślić kąt prosty i wierzchołek oznaczyć 1. Pionowa przyprostokątna będzie stanowiła linię środka przodu spódnicy, pozioma zaś pomocniczą linię pasa.
Na linii środka przodu odmierzyć od punktu 1 w dół:
1—2 — długość spódnicy (dowolna według miary lub np. 30% wzrostu = = 42 cm),
1—3 — odległość od pasa do bioder = 10% wzrostu = 14 cm.
Z punktów 2 i 3 wyprowadzić prostopadłe do linii środka przodu: wyprowadzona z punktu 2 będzie linią dołu, a z punktu 3 linią bioder spódnicy. Na linii bioder odmierzyć w lewo:
3—4 — szerokość połowy przodu spódnicy = 26% obwodu bioder = 20 cm. Na linii dołu spódnicy odmierzyć:
2—6 — szerokość połowy przodu spódnicy u dołu = 3—4.
Na pomocniczej linii pasa odmierzyć:
1—5 — szerokość połowy spódnicy w pasie = 3—4.
Połączyć punkty 5—4—6 i na linii pasa odmierzyć:
5—7 — szerokość zaszewki bocznej przodu = 15% różnicy między obwodem bioder i obwodem pasa = 2,25 cm, w zaokrągleniu 2,3 cm.
Połączyć punkty 7—4, wyznaczając tym linię zaszewki bocznej.
W połowie odcinka 1—7 oznaczyć punkt 8, spuścić z niego prostopadłą do linii pasa i odmierzyć na niej:
8—11 — długość zaszewki w przodzie = 5% wzrostu = 7 cm.
Z obu stron punktu 8 na linii pasa odmierzyć:
8—9 — połowa szerokości zaszewki w przodzie = 5% różnicy między obwodem bioder i obwodem pasa = 0,75 cm, w zaokrągleniu 0,8 cm,
8—10 = 8—9.
Połączyć punkty 9—11—10, wyznaczając tym linie zaszewki w przodzie. Połączenie na siatce kroju punktów 1—2—6—4—7—1 da kontury formy połowy przodu spódnicy.
Na podstawie tych form spódnicy podstawowej można modelować różne jej fasony, rozcinając formy i ustawiając poszczególne ich części względem siebie według potrzeby, jak to np. pokazano na rysunku c, co daje różne odmiany spódnicy.