Strój Hinduski.

Głównymi elementami stroju Hinduski są: sari, czyli suknia upięta z jednego długiego kawałka tkaniny, i peruczka imitująca czarne włosy. Pod sari przylegająca bluzka z rękawem przed łokieć (może być podkoszulek) i lekka długa halka. Do tego na nogi dziewczynki wkłada się pantofelki lub kapciuszki ozdobione błyszczącymi klamerkami, guziczkami czy klipsami.

Na czole Hinduski między brwiami maluje się tuszem do rzęs charakterystyczną kropkę — znamię Hindusek.

Sari. Sari nie szyje się, lecz upina na figurze. Potrzebny jest w tym celu długi kilkumetrowy kawałek cienkiej ozdobnej tkaniny. Strój ten warto zrobić, jeżeli w domu jest przeznaczony na coś, a jeszcze nie wykorzystany kupon lekkiego materiału. Nic mu się nie stanie, a córka wystąpi w egzotycznym stroju rzadko widywanym na dziecięcych balach.

Na sari trzeba około 4 metry tkaniny, jak już mówiono — cienkiej, gdyż gruba brzydko by się układała na figurze i pogrubiała ją, gdy tymczasem ładnie wygląda Hinduska eteryczna i zwiewna.

Sari zaczyna się omotywać od tyłu, gdzie koniec tkaniny złożony w kilka fałd podtyka się brzegiem za pas halki. Następnie tkaniną owija się prawe biodro, prowadzi się ją do przodu, tu znowu układa się kilka fałd i tkaninę podtyka się głęboko za pas halki, a następnie przeprowadza się wokół lewego biodra i naokoło przez tył do przodu, po czym zarzuca się ją na lewe ramię. (Kolejne etapy nakładania sari pokazano na rysunku).

Rysunek. Etapy nakładania sari: a — sylwetka w bluzce i halce, b — tył sylwetki z zatkniętą za pas halki złożoną w fałdy tkaniną, c — doprowadzona po prawym boku do przodu tkanina układana (z przodu) w fałdy, d — ułożona w fałdy z przodu tkanina zatknięta za pas halki i obwiedziona wokół sylwetki (widoczna z lewej strony), e — tkanina zarzucona od prawego ramienia przez przód na lewe ramię i zwieszająca się wzdłuż lewej ręki.

Hinduski robią to znakomicie, im się sari nie rozsuwa z tyłu, ukazując halkę zza fałd. Nam łatwiej będzie upiąć je, zaczynając od przodu: zasadzić brzeg tkaniny (bez robienia fałd) za pas halki, poprowadzić tkaninę po lewym biodrze do tyłu i dopiero teraz postąpić według właściwego opisu.

Peruczka. Dzieci w Polsce rzadko miewają ciemne włosy, a do stroju Hinduski przydałyby się. Nie pozostaje nic innego, jak obdarzyć dziecko peruczką. Kiedyś bywały w sprzedaży w sklepach zabawkarskich i być może w domu jeszcze by się jakaś znalazła, jeśli jednak nie — musimy sobie radzić inaczej.

Rysunek. Powstawanie perueczki z czapeczki z uciętej pończochy — cyfry rzymskie wskazują kolejne etapy.

Nieskomplikowaną peruczkę na przebierany dziecięcy bal można zrobić w domu. Bierze się obcisłą czapkę trykotową. Można ją zrobić z kawałka niepotrzebnej pończochy (taka jest nawet lepsza bo mniej ciepła, a własne włosy i tak się pod nią dobrze schowają). Czapka powinna być w kolorze peruczki, a więc w tym wypadku czarna albo ciemnobrązowa.

Pończochę obcina się od strony mankietu albo ze środka, w zależności od tego, gdzie obwód jej będzie lepiej pasował do obwodu głowy dziecka. Czapka nie może być za luźna, by dobrze się trzymała na głowie.

Obciętą pończochę fastryguje się od strony czubka głowy mocną nicią, ściąga się i zamocowuje ściągnięcie, by się nie rozeszło w trakcie zabawy. Ściągnięcie powinno być wewnątrz czapki. Tak powstałą czapkę marszczy się nad czołem pionowo w górę, fastrygując od czubka do czoła i z powrotem mocną nicią i ściągając, a potem zawiązuje końce fastrygi. Następnie bierze się motek lub dwa czarnej albo ciemnobrązowej włóczki i przewiązuje je po środku kilkoma takimi samymi nićmi. Motka nie rozcina się na końcach, bo może się przecież do czegoś jeszcze przydać po zakończonej zabawie. Przewiązany pęk nitek, które mają być włosami Hinduski, przykłada się przewiązaniem na ściągniętą fastrygą część czapki nad czołem i przyszywa od lewej strony. Końce przewiązania motka mogą stanowić grzywkę lub można je schować pod spód. Jeśli się chce mieć uczesanie „na gładko”, „włosy trzeba równomiernie rozłożyć na czapce, przykrywając zwłaszcza tył głowy, i umocować od spodu rzadkimi ściegami, najdokładniej przy brzegach czapki. Z tyłu u dołu czapki przewiązujemy „fryzurę” barwną wstążeczką lub, jeżeli nitki były długie, wiążemy w węzeł imitujący kok. Wkłada się peruczkę na głowę dziecka, a własne jego włosy wciska pod nią, po czym paru wsuwkami zabezpiecza się peruczkę przed zsuwaniem się.